تمامِ ناتمامِ من

امید ، تلاش ، برنامه ریزی این سه در واقع راس های یک مثلث هستند که اگر وجه وقاعده پیدا کنند تبدیل به یک هرم میشوند هرمی که میتوان بسان یک الماس به آن نگاه کرد و درنهایت نام موفقیت را برای آن انتخاب کرد .
زندگی علم است و به اعتقاد من و البته خیلی از صاحبنظران بزرگ مبنای آن نیز ریاضیات می باشد لذا منطق خاصی برآن حاکم می باشد پس اگر مسیر و هدف را به درستی انتخاب کنیم آن زمان حاصل این معادله چیزی جز موفقیت نیست .
اما واقعا موفقیت چیست؟ راستش را بخواهید موفقیت تعریف مشخصی ندارد و در واقع یک حس نسبی است و هرگاه بتوانیم به اهداف تعیین شده ی خود دست پیدا کنیم یا دستاورد جدیدی کسب کنیم ویا رویدادی که باعث بهتر شدن حالمان شود برایمان رخ دهد ویا حال عزیزان ، نزدیکان و هم نوعانمان رو خوب کنیم، میتوانیم بگوییم موفقیت را تجربه کرده ایم.
تجربه ای به غایت شیرین و دلنشین که میتواند مقدمات امیدواری و انگیزه ای جدید را برای ادامه مسیر زندگی فراهم سازد و این چنین است که راه خوب زیستن و مفید بودن برای خود و جامعه طی میگردد. که برآیند همه این اتفاقات جامعه ای پویا با مردمانی شاداب و پر انرژی خواهد بود. پس بیاییم با امید و تلاش به موفقیت برسیم وقطار روزگارمان در مسیر زندگی را به اهداف خود برسانیم.

موفق و سربلند باشید.